مطابق ماده 1225 قانون مدنی اثبات محجوریت افراد مستلزم رسیدگی و صدور حکم از سوی دادگاه صالح می باشد. پس از صدور حکم و قطعیت آن محجوریت و عدم اهلیت شخص محرز و مسلم خواهد شد. تا زمانی که حکمی مبنی بر حجر فرد صادر نشده باشد اصل بر اهلیت قانونی اشخاص است و کلیه اقدامات حقوقی و قانونی آنها صحیح و معتبر خواهد بود.
1- محجور کیست
محجور کسی است که فاقد اهلیت استیفا می باشد. به عبارت دیگر شخص محجور نمی تواند به تنهایی امور مالی و یا غیر مالی خود را اداره نماید و برای تصرفات حقوقی نیازمند همراهی ولی و یا قیم است.
2- چه کسانی محجور تلقی می شوند
مطابق ماده 1207 قانون مدنی افراد ذیل محجور تلقی می شوند:
الف- صغار جمع صغیر است. صغیر کسی است که به سن بلوغ شرعی نرسیده باشد. در قانون ایران سن بلوغ دختران 9 سال تمام و پسران 15 سال تمام تعیین شده است.
ب- اشخاص غیر رشید. غیر رشید کسی است که تصرفات وی در اموال و حقوق مالی خود غیر عقلایی باشد.(ماده 1208 قانون مدنی)
ج- مجانین کسانی هستند که ازنظر قوای ذهنی تکامل پیدا نکرده اند. فلذا درک درستی از امور اطراف خود ندارند. جنون ممکن است دوره ای و یا همیشگی باشد. از نظر ماده 1211 قانون مدنی جنون به هر درجه ای که باشد موجب حجر است.
نویسنده: منصوره خلجی وکیل پایه یک دادگستری و مشاور حقوقی
بدون دیدگاه