[vc_row][vc_column][vc_column_text]

طلاق در دوران نامزدی

دوران نامزدی و عقد را می توان مهمترین دوره در شناخت همسر دانست. بسیاری از تفاوت ها و ویژگی های خاص زوجین در این دوره نمودار می شود. لذا ممکن است با فاش شدن ویژگی های طرفین ادامه زندگی برای آنها ممکن نباشد و زوجین به سمت طلاق روی بیاورند.

طلاق در دوران عقد و طلاق زوجه باکره کاملا مطابق قواعد سایر طلاق هاست. طرفین می توانند با توافق یکدیگر اقدام به جدایی نموده و مراحل طلاق توافقی را طی کنند. از طرف دیگر اگر هر کدام از طرفین بدون رضایت دیگری اقدام کند تابع قواعد طلاق به درخواست مرد یا طلاق به درخواست زن خواهد بود.

با وجود پیروی از قواعد عام شرایط خاصی در طلاق در دوران عقد وجود دارد که بعضاً در طلاق قبل نزدیکی و در طلاق بعد نزدیکی متفاوت است.

طلاق قبل نزدیکی در دوران نامزدی:

1. مهریه زوجه قبل از برقراری رابطه زناشویی در هنگام طلاق نصف می شود. دقت کنید باکره بودن زوجه در اینجا مدنظر نیست. بلکه مهم این است که بین زن و شوهر روابط زناشویی بر قرار نشده باشد. زیرا به صرف خواندن صیغه عقد، زن نیمی از مهریه را از شوهر طلبکار می شود و برای نیمی دیگر رابطه زناشویی شرط است.

در صورتی که زن باکره قصد طلاق نداشته باشد ولی بخواهد مهریه را مطالبه کند، می تواند کل مهریه را از شوهر بگیرد. ولی اگر بعدها و در دوران باکره بودن بخواهد جدا شود، باید نصف مهریه را به شوهر مسترد کند.

2. طلاق قبل از رابطه زناشویی یا طلاق در دوران عقد، طلاق بائن است و عده ندارد. یعنی پس از ثبت طلاق زن می تواند ازدواج مجدد کند و مرد حق رجوع به وی را ندارد.
3. هر یک از زن یا شوهر می‌توانند با مراجعه به دفاتر پیشخوان یا ادارات ثبت احوال با ارائه مدارک لازم از قبیل اصل شناسنامه، کپی کارت ملی، دادخواست طلاق، طلاق نامه و گواهی مربوط به دوشیزگی زن نسبت به حذف ازدواج سابق و نام همسر از شناسنامه اقدام کنند و شناسنامه سفید دریافت کند.

طلاق بعد از نزدیکی:

این نوع طلاق، استثنائات خاص طلاق در دوران باکره بودن را ندارد. مهریه کامل به زن تعلق می گیرد و بعد طلاق، زن باید عده نگه دارد.

پاک کردن نام همسر از شناسنامه هم منوط به ثبت ازدواج دوم در شناسنامه است.

در صورتی که زوجه قصد طلاق داشته باشد، معمولاً به سختی می تواند دادگاه را متقاعد سازد تا حکم بر طلاق دهد. معمولاً راه های خاصی برای طلاق در این دوران وجود دارد. از جمله:

1. با توجه به سخت بودن طلاق در دوران عقد اگر زنی مصر به طلاق باشد مرسوم است از طریق مطالبه مهریه، مطالبه نفقه و با استناد به حق حبس خود به تعبیر عامیانه به زوج فشار وارد می کند تا راضی به طلاق گردد و معمولا هم زوج به طلاق توافقی راضی خواهد شد به این صورت که یا زوجه کل مهریه استحقاقی را در قبال طلاق بذل می کند یا بر سر مقداری از مهریه توافق می کنند و باقی مانده را زوجه در راستای طلاق بذل می کند.
2. از دیگر راه های طلاق استفاده از دادخواست الزام به تهیه مسکن است. می دانیم که از وظایف زوج این است که برای همسرش منزل به جهت شروع زندگی مشترک تهیه کند که در عرف موکول به بعد از مراسم عروسی است. در مواردی که بعد از عقد نکاح، شوهر به دلایلی زن را بلاتکلیف رها کرده می توان از طریق دادخواست الزام به تهیه مسکن، گرفتن رای لازم، مقدمات دلایل درخواست طلاق را فراهم کرد. به عبارت دیگر بلاتکلیف گذاشتن زن در دوران عقد برای مدت زمان غیر متعارف از دلایل طلاق است.
3. یکی از راه‌هایی که زوجه برای تحت فشار قرار دادن زوج و طلاق از او از آن استفاده می کند، حق حبس است. حق حبس به معنی امتناع از انجام وظایف زناشویی تا زمان پرداخت کامل مهریه است و زوجه تا زمانیکه هنوز اقدام به انجام این وظایف نکرده است، میتواند از حق حبس خود استفاده کند.
4. در دوران عقد اجرت المثل، حضانت و نحله قابل طرح نیست و جایی ندارد و فقط بحث مهریه و نفقه مطرح می شود.

[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row][vc_row][vc_column][vc_btn title=”طلاق توافقی” link=”url:https%3A%2F%2Fnoorlaw.ir%2Fagreed-divorce%2F|title:%D8%B7%D9%84%D8%A7%D9%82%20%D8%AA%D9%88%D8%A7%D9%81%D9%82%DB%8C||”][/vc_column][/vc_row][vc_row][vc_column][vc_btn title=”وکیل طلاق در تهران” link=”url:https%3A%2F%2Fnoorlaw.ir%2Fdivorce-lawyer%2F|title:%D9%88%DA%A9%DB%8C%D9%84%20%D8%B7%D9%84%D8%A7%D9%82||”][/vc_column][/vc_row]